انتخاب مرگ وزندگی یک اتحادیه قدیمی درتهران؛اعضا با دست خویش کدام را انتخاب می کنند؟

اتحادیه صوت و تصویر تهران با قدمت ۶۰ ساله عمر ادامه حیات خویش را به پاها و دستان بیش از ۴۴۰۰ عضو اتحادیه می بیند آیا اعضای اتحادیه حاضرند آینده شغلی خود را با نیامدن پای صندوق های رای به خطر بیندازند و شخصیتی ومالی وابرویی آسیب ببینند؟
تاکنو ندرکشور سابقه نداشته است که اعضای اتحادیه خودخواسته مرگ اتحادیه را رقم بزنند آیا اعضای اتحادیه صوت وصتویر ترهان با بیخیالی طی کردن ونیامدن پای صندوق رای موجب مرگ اتحادیه شده و به ضرب المثلی در تایخ اصناف تبدیل خواهند شد؟
بیش از سه میلیون عضو خانواده صنفی کشور فردا چشم به خبری دارند که ببینند اعضای اتحادیه صوت و تصویر برای هویت شغل کاسبی و اقتصاد صنفی خود و خانواده‌شان تا چه حد اهمیت قائل هستند؟
موضوع از این نظر دارای اهمیت است که اگر اعضای اتحادیه که ۴ هزار و ۴۰۰ نفر عضو دارد فردا اگر حداقل دوهزار نفر پای صندوق رای نیایند و انتخابات فردا به حدنصاب لازم قانونی در مرحله دور دوم انتخابات نرسدمتاسفانه مرگ اتحادیه با دستان اعضای اتحادیه رقم خواهد خورد.
در دور اول انتخابات به دلیل اینکه اعضای هیئت مدیره گذشته اتحادیه مشمول تبصره ۱ ماده ۲۲ قانون نظام صنفی کشور شدند نتوانستند در انتخابات شرکت کنند به همین دلیل اقبال عمومی برای حضور در انتخابات جهت نجات اتحادیه از مرگ و انحلال حتمی بسیار کم رونق بود.
بعد از برگزاری انتخابات دور اول اتحادیه ،دو تن از اعضای داوطلبان عضویت در هیئت مدیره اتحادیه با هماهنگی قبلی به سازمان سمت تهران رفته و انصراف دادند. انصراف این افراد از سوی کمیسیون نظارت بر اصناف در تاریخ ۳۰ فروردین ۱۴۰۱ تایید و رای بهمرگ و انحلال اتحادیه داده شد.
بعد از اینکه نکمیسون نظارت براصناف تهران به الحاق رسته های متعدد اتحادیه صوت تصویر به اتحادیه های مختلف رای داد با تلاش گسترده و فراوان چند تن از داوطلبان عضویت در هیئت مدیره از جمله آقایان دکتر محمد یونسی و آقای افتخاری حمایت قاطع تعداد زیادی از اعضای اتحادیه در قالب امضای طومار مرگ قبل از انتخابات کنسل و یک فرصت دیگر به اعضای اتحادیه داده شد تا بتوانند در تاریخ ۱۱ مرداد ماه با حضور در پای صندوق های رای ثابت کنند که می‌خواهند اتحادیه خویش را زنده نگه دارند و به ادامه حیات اتحادیه رای بدهند.
حاا همه چشم‌ها در سراسر کشور به عملکرد و رفتار اجتماعی و اخلاق اقتصادی اعضای اتحادیه چشم دوخته است آیا در کشور اعضای یک اتحادیه به طور خود خواسته حاضرند بار دیگر با نیامدن در پای صندوق رای مرگ حتمی اتحادیه صوت تصویر در قالب انحلال و الحاق رسانه‌ها به ۴ اتحادیه دیگر در تهران رقم بزنند؟
شاید اعضای اتحادیه صوت و تصویر تهران براساس شنیده ها چنین تصور کنند که یک بار دیگر فرصت انتخابات دیگری به اتحادیه برای افراد مدنظرشان داده شود.
با توجه به آیین نامه های اجرایی قانون نظام صنفی در حوزه انتخابات تحت هیچ شرایطی فرصت مجدد و دیگری برای اتحادیه صوت و تصویر تهران فراهم نخواهد شد و به طور قطع به یقین اگر در روز ۱۱ مرداد ماه اعضای ۴۴۰۰ نفری اتحادیه صوت و تصویر تهران به دور از هرگونه اختلاف نظرها فقط به خاطر اتحادیه وخانه ای که ۶۰ سال گذشتگان وبزرگان صنف بنا کردند پای اتحادیه خویش ایستادگی نکنند و رای ندهند اتحادیه صوت وتصویر دچار مرگ خودخواسته به دست اعضا خواهد شد.
برای اولین بار درتاریخ اصناف کشور آیا اعضای یک اتحادیه قدیمی با رای ندادن در انتخابات مرگ خودخواسته اتحادیه را رقم خواهند زد وتبعات بعدی که دامنگیر انها می شود به یک ضربا المثل تاریخی در اصناف تبدیل خواهد شد؟ آیا اتحادیه ضوت وتصویر وموبایل فروشان تهران وروز ۱۱ مردادماه می میرد یا اعضا بدون توجه که چه کسی رئیس می شود با حضور حماسی اعضا جان دوباره ای می گیرد؟