اخبار صنفی- در شرایط جنگی–چه درگیری نظامی و چه فشار اقتصادی ناشی از تحریم‌ها و تهدیدات خارجی– اصناف (اتحادیه‌ها و تشکل‌های صنفی) به‌عنوان ستون فقرات اقتصاد محلی و شبکه‌های اجتماعی می‌توانند تفاوت میان فروپاشی و پایداری یک جامعه را رقم بزنند. در ادامه پنج محور کلیدی را بررسی می‌کنیم:
۱. تضمین امنیت غذایی و تأمین کالاهای اساسی
- توزیع غیرمتمرکز: با وجود اصناف قوی، کالاها از مراکز ذخیره‌سازی دولتی خارج شده و از طریق فروشگاه‌های محلی به دست مردم می‌رسد.
- جلوگیری از احتکار و تورم: نظارت مستمر کمیسیون‌های اصناف بر انبارها و بازار، مانع انحصار و افزایش بی‌رویه قیمت می‌شود.
- شناسایی نیازهای میدانی: شبکه گسترده نمایندگان محله‌ای و اتحادیه‌ها می‌توانند سریعاً کمبودها را گزارش داده و اولویت‌بندی توزیع را تسهیل کنند.
۲. پدافند اقتصادی و حفظ زیرساخت‌ها
- تمرکززدایی و مقاومت محلی: در صورت هدف‌گیری زیرساخت‌های بزرگ (انبار، سیلو، کارخانجات)، وجود هزاران واحد صنفی کوچک و متوسط، امکان ادامه توزیع را حفظ می‌کند.
- بازسازی سریع پس از تخریب: اصناف شعبه‌ها و کارگاه‌های خود را به‌سرعت تعمیر و راه‌اندازی می‌کنند تا زنجیره تولید و خدمات‌رسانی کمترین وقفه را تجربه کند.
- حفظ اشتغال و توان خرید: ادامه فعالیت کسب‌وکارهای خرد و متوسط مانع بیکاری انبوه و کاهش قدرت خرید اقشار آسیب‌پذیر می‌شود.
۳. نقش در ثبات روانی و اجتماعی
- نشاط و امیدآفرینی: فروشگاه‌های محلی و بازارهای پررفت‌وآمد، حتی در بحران، پیام «زندگی جاری است» را به شهروندان منتقل می‌کنند.
- اعتمادسازی و همبستگی: زمانی که مردم می‌بینند اصناف برای تأمین نیازها دغدغه‌مندند، حس همبستگی و اعتماد میان شهروندان و اقتصاد تقویت می‌شود.
- دیوار امنیت اجتماعی: تعامل رودررو با کسبه محل و اتحادیه‌ها، بروز ناامنی روانی و اضطراب را کاهش می‌دهد.
۴. هماهنگی با نهادهای دولتی و مردمی
- کانال ارتباطی رسمی: اصناف دسترسی مستقیم به استانداری، نیروی انتظامی و دستگاه‌های نظارتی دارند تا در لحظه بحران تصمیمات هماهنگ اتخاذ شود.
- پلتفرم واکنش‌های سریع: تشکیل قرارگاه‌های مشترک دولت–صنف برای مدیریت بحران (مثلاً در زمینه سوخت، دارو و اقلام ضروری) کارآمدی را افزایش می‌دهد.
- مشارکت در ترویج سیاست‌های دولت: اصناف نقش مهمی در اطلاع‌رسانی درست و مقابله با شایعات اقتصادی و امنیتی دارند.
۵. ایجاد شبکه‌های حمایتی و تحرک جهادی
- جهاد اقتصادی: همان‌طور که در جبهه جنگ نظامی رزمندگان ایستادگی می‌کنند، اصناف با مدیریت بازار و کنترل قیمت‌ها نقش «جهادگران اقتصادی» را ایفا می‌کنند.
- خیریه‌های محلی و کمک‌های مردمی: اتحادیه‌ها می‌توانند هماهنگ‌کننده جمع‌آوری کمک‌های نقدی و کالا برای خانواده‌های آسیب‌دیده و رزمندگان باشند.
- آموزش و توانمندسازی: برگزاری کارگاه‌های آنلاین یا حضوری برای اصول انبارداری امن، مدیریت اضطراری کسب‌وکار و نظارت بر زنجیره تأمین، تاب‌آوری کسب‌وکارها را افزایش می‌دهد.
- چشم‌انداز روبه‌رو:
با تقویت اصناف، نه‌تنها تداوم بازار و تأمین غذای مردم تضمین می‌شود، بلکه پیام امید و توانمندی به کل جامعه مخابره خواهد شد. اصناف به‌واسطه شبکه‌های محلی قوی و روحیه جهادی می‌توانند ستون فقرات پدافند غیرعامل اقتصادی باشند و در هر بحران، کانون ثبات و حمایت تلقی شوند.
