تنظیم عفاف وحجاب با تولیدکنندگان پوشاک در کشور؛تقویت جایگاه عرضه کنندگان به جای تولید کنندگان در اصناف

سالهاست که رهبر معظم انقلاب اسلامی همیشه درهر سخنرانی و ارشادات وراهنمایی هایشان بر حمایت از تولید کننده وسرمایه گذار داخلی وتقویت عرضه تولیدات داخلی تاکید می فرمایند. نگاه معظم له در واقع کاملا منطبق برعلم اقتصاد است زیرا با تقویت وتوسعه سرمایه گذاری وتولیدات داخلی اشتغالزایی ایجاد شده وصدها شغل مادر درکنار تولید کنندگان تقویت می شود.
اگر دراقتصاد کشورمان نگاه مقام معظم رهبری را مدیران ومسئولان وحتی کارشناسان دولتی ودربخش اقتصادی هم اتاق بازرگانی واتاق تعاون واتاق اصناف داشت به طور قطع الان دراین شرایط اقتصادی مردم نگران افزایش قیمت نبودند.
یکی از اصلی ترین صنعت موثر براقتصاد هرکشوری صنعت پوشاک است. تمام انچه که در حوزه پوشاک در داحل کشورمان تولید می شود به طور قطع باید از طریق اصناف عرضه گردد. اما ممهمترین نکته این است که می توان ادعا کرد که ۹۵ درصد پوشاک کشور را اصناف تولی دمی کنند وهمان پنج درصد صنعتی هم باز پروانه کسب صنفی دریافت می کنند.
درصنف پوشاک کشور در تقسیم‌بندی‌ها، پوشاک را شامل لباس‌های زنانه، مردانه و بچگانه (از کلاه و روسری گرفته تا پالتو و مانتو و … به جز کفش) در نظر می‌گیریم، از میان حدود ۳ هزار عنوان کد آیسیک که فعالیت‌های صنفی را نشان می‌دهند، گروه پوشاک از اهمیت بالایی برخوردار است.
در بخش پوشاک ایران ، ۲۳۰ هزار و ۳۱۵ واحد صنفی تولیدی و توزیعی مجاز فعالیت می‌کنند که از این تعداد، ۵۷ هزار و ۴۰۴ واحد، تولیدی است. متوسط شاغلان در واحدهای صنفی تولیدی پوشاک، ۱۰ نفر است و متوسط شاغلان در حوزه توزیع پوشاک نیز به ۳ نفر می‌رسد. به منظور مقایسه این آمار خوب است بدانیم، حدود ۱۰۰۰ نوع کد آیسیک تولیدی صنفی در کشور داریم که متوسط شاغلان در آن‌ها حدود ۵ نفر است و متوسط شاغلان در کل ۳ میلیون واحد صنفی (تولیدی، توزیعی، خدماتی، خدمات فنی)۲٫۱ ( دو و یک دهم ) نفر کشور است.
از میان ۵۷ هزار و ۴۰۴ واحد صنفی تولیدی پوشاک کشور، ۲۳ هزار و ۷۰۲ کارفرما و کارآفرینان بانوان هستند که حدود ۴۱ درصد را نشان می‌دهد و در حوزه توزیع پوشاک (به غیر از کسب و کارهای مجازی) ۱۷۲ هزار و ۹۱۱ واحد توزیعی در کشور داریم که ۷۷ هزار و ۴۵۰ پروانه کسب از این آمار، یعنی حدود۴۵ درصد متعلق به بانوان است. اگر به آمار بانوان کارآفرین در حوزه پوشاک، تعداد بانوانی که در صنف تولید یا توزیع پوشاک مشغول به کار هستند نیز اضافه شود، به روشنی سهم بانوان در این حوزه را در خواهیم یافت.
از میان کل واحدهای صنفی تولیدی پوشاک کشور، ۱۲ هزار و ۶۶۶ واحد و از کل آمار واحدهای صنفی توزیعی پوشاک، ۲۲ هزار و ۳۴۰ واحد در استان تهران فعالند.
درست است که انحصار ۱۰۰ درصدی توزیع پوشاک در اختیار اصناف است اما باید تولید کننده تولید کند ووارد کنند گان وارد کنند تا آنها عرضه کنند.
بزرگترین وارد کنددگان پوشاک بدون شک از اصناف هستند زیرا بازار دراختیارشان است وبا تسطلی که دارند ومی دانند چه وارد کنند.
تااینجا هیچ مشکلی نیست .اما مشکل انجا شروع می شود که افرادی که درقالب رئیس انجمن مدو فشن ولباس ویا عضور شورای عالی عفاف وحجاب فعالیت دارند تولیدکننده نبوده وکاملا دلال واسطه وتوزیع کننده هستند. تجربه در اصناف ثابت کرده است که یک توزیع کننده ودلال وواسطه هرگز درک صحیحی از تولید کننده ندارد و فقط به فکر منافع حاصل از واردات و توزیع است.
نمونه اش را در قالب نامه ای که شورای عالی عفاف وحجاب به وزار ت صمت نوشت وسپس این نامه دستاویزی برای حذف اتحادیه های تولید کننده پوشاک در تهران وسایر نقاط کشور قرار گرفته است تایک اتحادیه توزیعی بیشتر از گذشته تقویت شود.
ما تولیدکنندگان پوشاک در کشور به خوبی می دانیم که برای تولید پوشاک تابستان در چه ماهی برای تولید پوشاک بهار وپاییز وزمستان در چه ماههای کار شروع به تولید می شود وانچه که در تابستان وزمستان مردم می خرند به هیچ وجه درهمان فصل تولید نمی شود. پس اینکه شورای عفاف وحجاب در تابستان نابسامانی می بیند باید از همان توزیع کنندگان بپرسید که چگونه وارد وعرضه می کنند. ضمن اینکه تولیدکنندگان در نقاط مختلف کشور دربیشتر موارد خودشان فروشگاهی دارند که محصولاتشان را عرضه می کنند.
متاسفانه قاچاق که در گذشته راحتی وبه صرفه بود باعث شده است تا تولیدکنندگان فریادهایشان به جای نرسد اما از شورای عالی عفاف وحجاب انتظار نداشتیم که نامه ای بزند که براساس این نامه اتحادیه های تولیدکننده پوشاک را حذف کنند.
جادارد اعضای شورای عالی عفاف وحجاب پیگیر نامه مدنظرشان باشند که چگونه تیشه به ریشه تولیدکنندگان زده است. دراین روزهای سخت اقتصادی همه تولدیکنندگان دلخوش به حمایت های مقام معظم رهبری دارند اما انتظارنداشتند که شورای عالی عفاف وحجاب باانها اینگونه رفتار کند.