پایگاه خبری اخبار صنفی – در واپسین روزهای شمارش معکوس تا رفتن برخی از ریاست اتحادیه بار دیگر شاهد تلاش با همراهی برخی انگشت شمار نماینده مجلس شورای اسلامی هستیم تا افرادی که باید وفق قانون و رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری از ریاست اتحادیه بروند اما می خواهند مادامالعمر بمانند. راستی می دانیدکه کل حرف اصناف در خصوص مشکلاتشان در سه کلمه مالیات بیمه شهرداری خلاصه می شود.آیا این صدا را می شنوید؟
اما واقعیت مشکلات اصناف کجاست؟ نقش اصلی مدیران صنفی در طول چندین دهه گذشته برای رفع این مشکلات چه بود؟ راه حل کاهش این سه مشکل کجاست؟
مادامالعمر بودن صندلی ریاست اتحادیه چه نقشی در دائمی شدن هر سه مشکل برای اصناف دارد؟ نقش بسیار مهم گردش مدیران در اصناف ریاست اتحادیه بر کاهش جدی این مشکل بزرگ اصناف کجاست؟
بگذارید با دو واقعیت این بحث را شروع کرده و پاسخ سوالات بالا را ملموس به اصناف کشور نشان دهیم.
اولین نمونه از نقش آفرینی تفکرات جدید و جوان در عرصه مدیریت ریاست اتحادیه های صنفی را در قالب درگاه ملی مجوزها ببینید.
سامانه نوین اصناف و درگاه ملی مجوز ها ابتدا و الان و آینده با انتقادات جدی مواجه بوده و خواهد بود. درگاه و سامانه نوین اصناف کار را به جایی رسانده است که فرد متقاضی بدون حضور در اتحادیه به راحتی پروانه کسب بگیرد.
سامانه نوین اصناف فقط هزینه های قانونی را گرفته و بین اتحادیه و اتاق اصناف شهر واتاق اصناف ایران تقسیم می کند. شما حساب کنید که درآمدهای این سه بخش در طول سه ماه چقدر بود که سهم اتاق اصناف ایران ۱۸۰ میلیارد ریال بود؟ علت این پیشرفت وآرامش خاطر مردم استفاده از تکنولوژی در اصنماف است که با شفاف سازی وظیفه قانونی اتحادیه می بینیم که صدور پروانه کسب بسیار آسان شده است. یکی از نتایج استفاده از مدیران جوان وبا دانش ونخبه در اصناف را می توان به وضوح در سامانه نوین اصناف مشاهده ولمس کرد.
واقعیت دوم اصناف
طی یک ماه گذشته بارها گفته شد که ۵۰ درصد اصناف از پرداخت مالیات معاف هستند. البته فعلا اصلا کاری به ۵۰″درصد معاف از مالیاتی نداریم که هیچ تریبونی دستشان نیست.
شرایط اصناف به نام این زحمتکشان وبه کام تریبون داران است وحالا که یک رسانه به طور تخصصی در حال شفاف سازی است به این افراد فشار امده واز هر طریقق ممکن می خواهند جلوی شفاف سازی در اطلاع رسانی در اصناف را بگیرند.
در حالی که اصناف باید بداند اتفاقا از دل ۲۰ درصد اصلی مالیات دهندگانی که می آیند و برخی رئیس اتحادیه و عضو هیات ریسه اتاق اصناف می شوند تریبون و رسانه در اختیار آنهاست که دارند فریاد سر می دهند که مشکل داریم.
چون در اصناف گردش مدیران نیست از دل این ۲۰درصد برخی استمرار طلبان هر کاری دلشان بخواهد به نام قانون نظام صنفی و به نام اصناف کشور انجام می دهند تا مادامالعمر روی صندلی ریاست اتحادیه بمانند و فقط از همین سه مشکل اصناف نام ببرند.
اگر مدیریتی بود واگر دلسوزی بود با اطلاع رسانی شفاف و نحوه شفاف سازی عملکرد مالیاتی شاهد اتفاقاتی در اصناف هستیم و به جایگاه اصناف لطمه می زند.
تفکرات جوان و مدیران جدیدی که در برخی شهرها آمدند از برخی از این مشکلات به عنوان منبع درآمد اتحادیه و اتاق تبدیل کردند. جایی که در همان اتحادیه رئیس قبلی کارش این بود که فقط از مشکلات بگویند.
القصه …
اینکه جمع زیادی از اصناف کشور به اخبار صنفی نقد می کنند که چرا از مشکلات اصناف نمی نویسید.
فقط اینکه بخواهیم مشکلات اصناف را نام ببریم چه فایده ای دارد. باید مشکلات اصناف از ریشه مرتفع کرد. ریشه مشکلات اصناف مادام العمر بودن و قانون گریزی برخی افراد در اصناف است که باعث شده تا جایگاه وکارکرد اصناف در جامعه کاهش یابد .
به همین جمله بسنده کنیم در حالی که تا الان انتخابات ۴۵۰۰ اتحادیه صنفی در کشور طبق رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری و تبصره یک ماده ۲۲ قانون نظام صنفی برگزارشد و تعداد زیادی هم در حال برگزاری است ،اما چون حداقل چهار عضو فعلی هیات رییسه اتاق اصناف ایران و همچنین تعدادی از اعضای علی البدل هیات رییسه اتاق اصناف ایران در کنار نزدیک به ۳۵۰ رئیس اتحادیه ای که دلشان نمی خواهد از صندلی ریاست اتحادیه کنار بروند بار دیگر تلاشی شبیه به تلاش های قبلی در مجلس شورای اسلامی با محوریت فراکسیون اصناف در ماه‌های منتهی به انتخابات مجلس شورای اسلامی شروع کردند تا شاید بتوانند حداقل مانع برگزاری انتخابات اتحادیه شوند و یا فقط تبصره یک ماده ۲۲ قانون نظام صنفی را به رای بگذارند که تاکنون نتیجه ای در بر نداشت.
البته که نمایندگان مجلس شورای اسلامی تاکنون به این تبعیض آشکار تن ندادند و نمی دهند . حتی یکبار در صحن علنی هم مطرح کردند که با مخالفت گسترده نمایندگان مواجه شد.
چه معنی دارد عده ای محدود وانگشت شمار خودشان را برتر از خانواده سه میلیون نفری اصناف بدانند.
با این اصرارهای عجیب و دامنه دار اگر هر فرد دیگری جای مسوولان مالیاتی و تصمیم سازان شهرداری و بیمه بود آیا غیر از این فکر می کرد که اصناف اصلا مشکلی ندارند و تنها مشکلشان ماندن مادامالعمر روی صندلی ریاست اتحادیه واتاق است؟
مگر صندلی ریاست اتحادیه و اصناف چه چیزی دارد که می خواهند به هر ترتیبی شده مادامالعمر بمانند؟
مشکل اصناف را باید ریشه ای مرتفع کرد وگرنه آیا با برخی مدیران تکراری که خواهان ماندن مادامالعمر در ریاست هستند انتظار رفع مشکل دارید؟
راستی درشرایط اقتصادی کنونی سال ۱۴۰۱ که ۵۰درصد اصناف از پرداخت مالیات معاف هستند در دهه ۸۰و ۹۰ شمسی چقدر مالیات می دادند وچند درصد معاف بودند؟ چطور روسای اتحادیه های صنفی هیچوقت نشده از مشکل مالیاتی نگویند؟
آیا اصناف متوجه می شوند که تمام مشکلات اصناف از کجاست؟ آیا همانند مدیران جدید وپیشکسوتان شهر قزوین مجلس شورای اسلامی با محکم تر کردن کمربند گردش مدیران اصناف آرامش واستفاده از تکنولوژی های نوین را در اصناف بهینه می کند؟
